بنزن (C₆H₆) یکی از ترکیبات آروماتیک ساده و در عین حال بسیار مهم در صنایع شیمیایی و دارویی است. این ترکیب حلقوی با ساختار شش‌ضلعی و پیوندهای مزدوج، پایه‌ای برای بسیاری از ترکیبات آلی پیچیده است. علی‌رغم سمی‌بودن آن، بنزن نقشی غیرقابل‌انکار در توسعه‌ی داروهای مدرن دارد. در این مقاله به بررسی جامع ویژگی‌های بنزن، کاربردهای آن در صنعت داروسازی، مخاطرات زیستی و جایگاه آن در شیمی دارویی می‌پردازیم.
بنزن خود به عنوان ماده فعال دارویی استفاده نمی‌شود، اما نقش پیش‌ساز (Precursor) دارد. بسیاری از ترکیبات دارویی مهم از طریق مشتقات بنزن ساخته می‌شوند. فرآیندهایی مانند نیتراسیون، سولفوناسیون، آلکیلاسیون و آسیلاسیون بر روی حلقه بنزن باعث تولید صدها ترکیب آلی می‌شود.
بسیاری از داروها حاوی ساختارهای آروماتیک مشابه بنزن هستند. این حلقه‌ها پایداری بیشتری به مولکول دارو می‌دهند و در اتصال به گیرنده‌های زیستی نقش کلیدی دارند.
در گذشته، بنزن به عنوان حلال در آزمایشگاه‌ها و فرآیندهای دارویی استفاده می‌شد. اما به دلیل کشف اثرات سرطان‌زای آن، امروزه استفاده از آن به‌شدت محدود شده و با حلال‌هایی مانند تولوئن و دی‌کلرومتان جایگزین شده است.
بنزن یکی از شناخته‌شده‌ترین مواد سرطان‌زا در جهان است. تماس مداوم با آن می‌تواند منجر به بیماری‌های جدی شود، از جمله:
مکانیسم: بنزن در بدن به متابولیت‌هایی مانند اپوکساید و فنول تبدیل می‌شود که قادر به آسیب به DNA هستند.
بنزن یکی از ارکان اصلی شیمی آلی و داروسازی مدرن است. اگرچه به دلیل ویژگی‌های سمی و سرطان‌زای آن استفاده مستقیم از آن کاهش یافته، اما مشتقات و ساختارهای مبتنی بر بنزن همچنان در طراحی و تولید داروها حیاتی هستند.